Housekeeping!, koala's, wooffen en Brisbane
Blijf op de hoogte en volg kartika
25 Maart 2014 | Australië, Bribie Island
Hi,
Wow, ik ben alweer een maand in Australie. De tijd gaat echt onwijs snel. Linda en ik zijn nu op bribie island, bij tante annie.
In New Castle hebben we nog 1,5 week gewerkt als housekeepers. We werkte samen met twee hele gezellige Duitse meisjes, nina en maite. We hebben die week erg veel lol gehad met kloppen op deuren en roepen Housekeeping! Verder hebben we de hele week veel geoefend met surfen, door het stadje heen dwalen en een heel tof natuurlijk zwembad ontdekt in de rotsen in het park bij het strand. Naast het strand lag een heuvelachtig park en als je daar naar beneden liep naar de rotsen , was daar een zwembad wat omringd werd met rotsen en gevuld werd met de zee. De dag dat we erheen gingen waren de golven heel wild en sloegen de golven heel hard tegen de rotsen en vervolgens in het zwembad.
De laatste werkdag was nog grappig, want de eigenaar, hele aardige man, vroeg ons, alsof het de normaalste zaak van de wereld was, of we tijdens het werk wilde opletten of we een lange man met een bierbuik tegen kwamen en of we hem dan konden waarschuwen want hij werd gezocht door de politie, hij was ontsnapt uit het gekkenhuis. Maar tijdens het werk geen gekken tegen gekomen en 's avonds een hele leuke laatste avond gehad met maite en nina. Nog een verfrissende duik 's nachts genomen in het zwembad en de volgende avond de bus genomen richting port macquarie. Het was wel raar om deze plek te verlaten omdat we er zo lang zijn geweest en bijna iedereen in het hostel kende, verder waren de gratis BBQ's erg leuk en het stadje was mooi.
De nacht erna gingen we naar port macquarie, dat was echt een feestje want we kwamen om 1 uur 's nachts bij de bus stop aan. Gelukkig konden we het hostel makkelijk vinden en ban te voren hadden we instructies gekregen om de sleutel te vinden. Wij in het pikke donker, op het terrein onder alle bloembakken en in de brievenbus kijken maar we konden hem niet vinden. Toen hebben we maar hard op het raam gebonkt van het huis waar de eigenaar sliep en hij het een sleutel voor ons!
We zijn 3 dagen in port macquarie gebleven. We hebben daar een koala hospital bezocht. De koala's zaten daar echt overal in de bomen, die beestjes zijn zo onwijs schattig, sommige waren alleen een beetje zielig omdat ze ziek waren. De tweede dag hadden we fietsen gehuurd bij het hostel. Dat waren van die hele relaxte cruisers, alleen het fitsen in port macquarie is alles behalve relaxt, het gaat echt heuvel op en heuvel af, wel was het uitzicht prachtig en de stranden.
De laatste dag hebben we een beetje gerelaxt op het strand en een beetje bizarre wandeling gemaakt. Hij begon heel rustig in een park met hele mooie vogels, maar op een gegeven moment hoorde we echt gekrijs, bleek dat er verderop bij de wandeling echt duizenden vleermuizen in de bomen hingen, ook waren ze aan het vechten en rondvliegen. Wij dachten we lopen er wel snel even onderdoor want ze hingen en vochten redelijk laag, maar het duurde 20 minuten voordat we van die verschrikkelijke beesten af waren. Het hostel waar we verbleven was echt een klein paradijsje met een zwembad en overal hangmatten. Die nacht zijn we met de bus verder gegaan naar byron bay.
Vroeg in de ochtend kwamen we in byron bay aan. Vanaf de bushalte zijn we meteen naar de arts factory gelopen, waar we zouden gaan camperen. De camping hoorde bij het hostel, maar het was een van de bizarste plekken die we tot nu toe gezien hadden. Alleen al als je de camping opliep rook je de wiet lucht en de mensen zagen eruit alsof ze net uit de jaren 70 kwamen, hippies. Het was allemaal heel zweverig maar de mensen waren wel aardig.
Die middag hebben we meteen byron bay bekeken en ons aangemeld voor het wooffen, willing workers on organic farms. Als je je aanmeld krijg je een heel dik boek met onwijs veel adressen en telefoonnummers van organische boerderijen waar je kan werken. 'S avonds waren we meteen begonnen met bellen en na ongeveer 50 telefoontjes hadden we er eindelijk een gevonden die plek had. Maar wat waren we blij dat we het bellen niet opgegeven hadden want deze mensen, Robyn en Neil waren echt geweldig! Robyn zou ons de volgende dag, maandag 10 maart, in de avond ophalen in het centrum van byron. Na een nachtje camperen hebben we deze bijzondere camping alweer verlaten. We konden gelukkig onze tent droog inpakken en overdag hebben we nog een wandeling gemaakt over het strand naar de vuurtoren. Tijdens de wandeling kwam ik tot mijn verbazing nog een jongen, tim, tegen waarmee ik bijna drie weken in Nieuw Zeeland gereisd heb. Allebei wisten we niet van elkaar dat we nog naar Australie zouden gaan, dis dat was best wel toevallig.
'S avonds om 21.00 stonden Linda en ik te wachten voor de woolwhort's op een vrouw van wie we geen idee hadden hoe ze eruit zou zien. Dat is dan toch best een raar gevoel, maar toen we haar gevonden hadden en in de auto zaten was ze onwijs aardig. Ze woont ongeveer 5 km van byron bay op een boerderij met 100 hectare grond eromheen met koeien. Neil gaf les en zij was net gestopt met werken, beide rond de 60. Het huis was heel mooi en ruim met een prachtige veranda. Naast hun huis hadden ze nog een huis wat ze verhuurden. Robyn kon heerlijk koken en nam ons 's ochtends voor het werk ook vaak mee naar het strand, 's avonds ging neil ook wel eens mee. Het was heel fijn dat ze beide heel erg van muziek hielden en ook van onze muziek, waardoor we de hele dag keihard de muziek konden aanzetten zodat je het ook hoorde in de tuin tijdens het werk. We hebben daar heel veel verschillend werk gedaan, voor de kippen gezorgd, deuren geverfd, dingen in elkaar gezet en getimmerd, koeien eten gegeven en ananassen ingepakt.
Oja de laatste dag hebben we ook nog achter een koe aangezeten die ontsnapt was en hem gevangen (: onze laatste avond hadden we samen met robyn een heerlijk australisch gerecht gemaakt en de buurvrouw uitgenodigd om te komen eten.
De volgende dag, zaterdag 15 maart, hadden robyn en neil ons afgezet in byron en ondertussen hadden we ook alweer een nieuw wooff adres gevonden en hij kwam ons ophalen in het centrum. Het was een nogal wild uitziende man, matthew, in een jeep die ons oppikte. Hij woonde ongeveer 7km vanaf byron, midden in de heuvels.
Ook hij had 100 hectare land en een heel mooi huis wat een beetje verwaarloosd was. Zo ie zo was hij heel vreemd, niet eng maar enorm geobsedeerd door mensenrechten in zuid oost Azie. Hij heeft ook een verbod om nog in indonesie en maleysie te komen. In zijn huis stond in elke kamer die hij had maar een meubelstuk, zo stond er midden in de woonkamer alleen maar een bank.
Het werk wat we deden was prima, hij had ongeveer 150 varkens die wij elke dag 2 keer eten gaven. Zijn stuk land was heuvelachtig en de meeste varkens leefde in het dal. We moesten ze voeren boven op de heuvel en proberen om zo veel mogelijk varkens mee te krijgen. Het was dan ook een behoorlijk hilarisch gezicht als linda voorop liep en al die varkens achter haar aan die heuvel op klommen. Na 4 dagen hadden we alleen wel een beetje genoeg van om met hem in een huis te leven en hadden we geregeld dat robyn ons zou komen ophalen, en ons een lift naar brisbane zou geven.
De laatste avond op die boerderij was duidelijk de meest vreemde. Er leefde behoorlijk wat ratten rond de boerderij, maar soms kwamen die ook binnen. De meeste mensen zetten dan ratten vallen maar matthew doodde ze zelf met een bezem. Maandagavond zaten we op de bank toen we iets hoorde knagen. Er zaten twee ratten in de kamer. Vervolgens gaat hij een bezem halen een matras en een zaklantaarn. Linda moest met de matras de weg naar de keuken blokkeren, ik stond daar in de woonkamer met de zaklantaren bij te schijnen, hij had geen lampen in de woonkamer, hij was vervolgens als een gek door die kamer aan het rennen met de bezem en de banken om aan het gooien. Ik liep maar een beetje achter hem aan en linda was al lang blij dat ze niet in de woonkamer stond maar achter de matras. Na een tijdje had hij er eindelijk een te pakken en de ander wist te ontsnappen.Dit tafereel speelde zich ongeveer om 23.00 af en het was behoorlijk bizar.
De volgende ochtend haalde robyn ons op en zijn we naar Brisbane gereden.
Brisbane is echt een geweldige stad. Het boot vervoer over de rivier was gratis, dus het was heel makkelijk op vanaf ons hostel in het centrum te komen en in de south bank, wat het recreatie geied is van brisbane. The south bank bestaat uit een heel groot park waar een strand gemaakt is en een enorm groot zwembad, ook zijn er veel leuke restaurantjes en een mooie art gallery. De eerste dag kwamen we er achter dat er elke avond gratis fitness was in het park en dinsdag hebben we er meteen enthousiast aan megedaan. Dus om half 6 's avonds stonden wij met nog zeker honderd anderen in het park te zumbaen, dit was echt heel leuk om te doen. Toen het klaar was was het al donker en hadden we het zo warm gekregen dat we meteen in het zembad gedoken zijn. Vanuit het zwembad had je een prachtig uitzicht ver de rivier en van de skyline van Brisbane. We zijn in totaal 3 nachten in brisbane gebleven het was wel weer heerlijk omin eenechte stad te zijn. We hebben vooral veel gezwommen, de art galleries bezocht en door de stad heen geslenterd.
Op vrijdag , 21 maart, hebben we de trein genomen naar caboolture waar tante annie ons zou komen ophalen. 87 jaar oud en ze rijd nog steeds auto (: we hebben onderhand al heel veel van bribie island gezien, we zijn naar het strand geweest en naar de glass house mountains gereden. Dit is een enorm mooi bergachtig gebied in de omgeving.verder is het erg gezellig en bewonderingswaardig hoeveel energie ze nog heeft. Donderdag reizen we verder naar mooloolaba.
Liefs
Wow, ik ben alweer een maand in Australie. De tijd gaat echt onwijs snel. Linda en ik zijn nu op bribie island, bij tante annie.
In New Castle hebben we nog 1,5 week gewerkt als housekeepers. We werkte samen met twee hele gezellige Duitse meisjes, nina en maite. We hebben die week erg veel lol gehad met kloppen op deuren en roepen Housekeeping! Verder hebben we de hele week veel geoefend met surfen, door het stadje heen dwalen en een heel tof natuurlijk zwembad ontdekt in de rotsen in het park bij het strand. Naast het strand lag een heuvelachtig park en als je daar naar beneden liep naar de rotsen , was daar een zwembad wat omringd werd met rotsen en gevuld werd met de zee. De dag dat we erheen gingen waren de golven heel wild en sloegen de golven heel hard tegen de rotsen en vervolgens in het zwembad.
De laatste werkdag was nog grappig, want de eigenaar, hele aardige man, vroeg ons, alsof het de normaalste zaak van de wereld was, of we tijdens het werk wilde opletten of we een lange man met een bierbuik tegen kwamen en of we hem dan konden waarschuwen want hij werd gezocht door de politie, hij was ontsnapt uit het gekkenhuis. Maar tijdens het werk geen gekken tegen gekomen en 's avonds een hele leuke laatste avond gehad met maite en nina. Nog een verfrissende duik 's nachts genomen in het zwembad en de volgende avond de bus genomen richting port macquarie. Het was wel raar om deze plek te verlaten omdat we er zo lang zijn geweest en bijna iedereen in het hostel kende, verder waren de gratis BBQ's erg leuk en het stadje was mooi.
De nacht erna gingen we naar port macquarie, dat was echt een feestje want we kwamen om 1 uur 's nachts bij de bus stop aan. Gelukkig konden we het hostel makkelijk vinden en ban te voren hadden we instructies gekregen om de sleutel te vinden. Wij in het pikke donker, op het terrein onder alle bloembakken en in de brievenbus kijken maar we konden hem niet vinden. Toen hebben we maar hard op het raam gebonkt van het huis waar de eigenaar sliep en hij het een sleutel voor ons!
We zijn 3 dagen in port macquarie gebleven. We hebben daar een koala hospital bezocht. De koala's zaten daar echt overal in de bomen, die beestjes zijn zo onwijs schattig, sommige waren alleen een beetje zielig omdat ze ziek waren. De tweede dag hadden we fietsen gehuurd bij het hostel. Dat waren van die hele relaxte cruisers, alleen het fitsen in port macquarie is alles behalve relaxt, het gaat echt heuvel op en heuvel af, wel was het uitzicht prachtig en de stranden.
De laatste dag hebben we een beetje gerelaxt op het strand en een beetje bizarre wandeling gemaakt. Hij begon heel rustig in een park met hele mooie vogels, maar op een gegeven moment hoorde we echt gekrijs, bleek dat er verderop bij de wandeling echt duizenden vleermuizen in de bomen hingen, ook waren ze aan het vechten en rondvliegen. Wij dachten we lopen er wel snel even onderdoor want ze hingen en vochten redelijk laag, maar het duurde 20 minuten voordat we van die verschrikkelijke beesten af waren. Het hostel waar we verbleven was echt een klein paradijsje met een zwembad en overal hangmatten. Die nacht zijn we met de bus verder gegaan naar byron bay.
Vroeg in de ochtend kwamen we in byron bay aan. Vanaf de bushalte zijn we meteen naar de arts factory gelopen, waar we zouden gaan camperen. De camping hoorde bij het hostel, maar het was een van de bizarste plekken die we tot nu toe gezien hadden. Alleen al als je de camping opliep rook je de wiet lucht en de mensen zagen eruit alsof ze net uit de jaren 70 kwamen, hippies. Het was allemaal heel zweverig maar de mensen waren wel aardig.
Die middag hebben we meteen byron bay bekeken en ons aangemeld voor het wooffen, willing workers on organic farms. Als je je aanmeld krijg je een heel dik boek met onwijs veel adressen en telefoonnummers van organische boerderijen waar je kan werken. 'S avonds waren we meteen begonnen met bellen en na ongeveer 50 telefoontjes hadden we er eindelijk een gevonden die plek had. Maar wat waren we blij dat we het bellen niet opgegeven hadden want deze mensen, Robyn en Neil waren echt geweldig! Robyn zou ons de volgende dag, maandag 10 maart, in de avond ophalen in het centrum van byron. Na een nachtje camperen hebben we deze bijzondere camping alweer verlaten. We konden gelukkig onze tent droog inpakken en overdag hebben we nog een wandeling gemaakt over het strand naar de vuurtoren. Tijdens de wandeling kwam ik tot mijn verbazing nog een jongen, tim, tegen waarmee ik bijna drie weken in Nieuw Zeeland gereisd heb. Allebei wisten we niet van elkaar dat we nog naar Australie zouden gaan, dis dat was best wel toevallig.
'S avonds om 21.00 stonden Linda en ik te wachten voor de woolwhort's op een vrouw van wie we geen idee hadden hoe ze eruit zou zien. Dat is dan toch best een raar gevoel, maar toen we haar gevonden hadden en in de auto zaten was ze onwijs aardig. Ze woont ongeveer 5 km van byron bay op een boerderij met 100 hectare grond eromheen met koeien. Neil gaf les en zij was net gestopt met werken, beide rond de 60. Het huis was heel mooi en ruim met een prachtige veranda. Naast hun huis hadden ze nog een huis wat ze verhuurden. Robyn kon heerlijk koken en nam ons 's ochtends voor het werk ook vaak mee naar het strand, 's avonds ging neil ook wel eens mee. Het was heel fijn dat ze beide heel erg van muziek hielden en ook van onze muziek, waardoor we de hele dag keihard de muziek konden aanzetten zodat je het ook hoorde in de tuin tijdens het werk. We hebben daar heel veel verschillend werk gedaan, voor de kippen gezorgd, deuren geverfd, dingen in elkaar gezet en getimmerd, koeien eten gegeven en ananassen ingepakt.
Oja de laatste dag hebben we ook nog achter een koe aangezeten die ontsnapt was en hem gevangen (: onze laatste avond hadden we samen met robyn een heerlijk australisch gerecht gemaakt en de buurvrouw uitgenodigd om te komen eten.
De volgende dag, zaterdag 15 maart, hadden robyn en neil ons afgezet in byron en ondertussen hadden we ook alweer een nieuw wooff adres gevonden en hij kwam ons ophalen in het centrum. Het was een nogal wild uitziende man, matthew, in een jeep die ons oppikte. Hij woonde ongeveer 7km vanaf byron, midden in de heuvels.
Ook hij had 100 hectare land en een heel mooi huis wat een beetje verwaarloosd was. Zo ie zo was hij heel vreemd, niet eng maar enorm geobsedeerd door mensenrechten in zuid oost Azie. Hij heeft ook een verbod om nog in indonesie en maleysie te komen. In zijn huis stond in elke kamer die hij had maar een meubelstuk, zo stond er midden in de woonkamer alleen maar een bank.
Het werk wat we deden was prima, hij had ongeveer 150 varkens die wij elke dag 2 keer eten gaven. Zijn stuk land was heuvelachtig en de meeste varkens leefde in het dal. We moesten ze voeren boven op de heuvel en proberen om zo veel mogelijk varkens mee te krijgen. Het was dan ook een behoorlijk hilarisch gezicht als linda voorop liep en al die varkens achter haar aan die heuvel op klommen. Na 4 dagen hadden we alleen wel een beetje genoeg van om met hem in een huis te leven en hadden we geregeld dat robyn ons zou komen ophalen, en ons een lift naar brisbane zou geven.
De laatste avond op die boerderij was duidelijk de meest vreemde. Er leefde behoorlijk wat ratten rond de boerderij, maar soms kwamen die ook binnen. De meeste mensen zetten dan ratten vallen maar matthew doodde ze zelf met een bezem. Maandagavond zaten we op de bank toen we iets hoorde knagen. Er zaten twee ratten in de kamer. Vervolgens gaat hij een bezem halen een matras en een zaklantaarn. Linda moest met de matras de weg naar de keuken blokkeren, ik stond daar in de woonkamer met de zaklantaren bij te schijnen, hij had geen lampen in de woonkamer, hij was vervolgens als een gek door die kamer aan het rennen met de bezem en de banken om aan het gooien. Ik liep maar een beetje achter hem aan en linda was al lang blij dat ze niet in de woonkamer stond maar achter de matras. Na een tijdje had hij er eindelijk een te pakken en de ander wist te ontsnappen.Dit tafereel speelde zich ongeveer om 23.00 af en het was behoorlijk bizar.
De volgende ochtend haalde robyn ons op en zijn we naar Brisbane gereden.
Brisbane is echt een geweldige stad. Het boot vervoer over de rivier was gratis, dus het was heel makkelijk op vanaf ons hostel in het centrum te komen en in de south bank, wat het recreatie geied is van brisbane. The south bank bestaat uit een heel groot park waar een strand gemaakt is en een enorm groot zwembad, ook zijn er veel leuke restaurantjes en een mooie art gallery. De eerste dag kwamen we er achter dat er elke avond gratis fitness was in het park en dinsdag hebben we er meteen enthousiast aan megedaan. Dus om half 6 's avonds stonden wij met nog zeker honderd anderen in het park te zumbaen, dit was echt heel leuk om te doen. Toen het klaar was was het al donker en hadden we het zo warm gekregen dat we meteen in het zembad gedoken zijn. Vanuit het zwembad had je een prachtig uitzicht ver de rivier en van de skyline van Brisbane. We zijn in totaal 3 nachten in brisbane gebleven het was wel weer heerlijk omin eenechte stad te zijn. We hebben vooral veel gezwommen, de art galleries bezocht en door de stad heen geslenterd.
Op vrijdag , 21 maart, hebben we de trein genomen naar caboolture waar tante annie ons zou komen ophalen. 87 jaar oud en ze rijd nog steeds auto (: we hebben onderhand al heel veel van bribie island gezien, we zijn naar het strand geweest en naar de glass house mountains gereden. Dit is een enorm mooi bergachtig gebied in de omgeving.verder is het erg gezellig en bewonderingswaardig hoeveel energie ze nog heeft. Donderdag reizen we verder naar mooloolaba.
Liefs
-
26 Maart 2014 - 23:04
Frans Kuikman:
Hoi Tika
Leuk te lezen al je avonturen, en dat je zoveel verschillende mensen ontmoet.
Doe je tante Annie de hartelijke groeten van ons, begrijp dat je als je dit leest afscheid van haar gaat nemen.
Hier in Nederland gaat het echt richting de lente dit weekend, Danielle, Martijn en ik hebben ook afgelopen week op een board gestaan, een snowboard wel te verstaan, We hebben een heerlijke week in Oostenrijk gehad, in Zell am Ziller waar ik ooit begonnen ben met skien met je moeder, Oma en Ingrid.
Marja heeft op Lanzarrote gezeten en lekker van de zon genoten. In Oostenrijk leek het af en toe ook wel zomer, temperaturen van 21 graden meegemaakt.
Nou we zien je reisverslagen wel weer tegemoet, geniet weer van je nieuwe belevenissen.
xxx Frans en Marja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
